Pierwsza dioda LED-owa została stworzona przez Rosjanina, Olega Loseva w 1927 roku. Komercyjne światła LED-owe zrobiono dopiero w latach sześćdziesiątych. Pierwsze reflektory LED-owe zostały pokazane światu w 2005 roku przez niemiecką firmę Hellę w Barcelonie. W 2006 roku wykorzystane zostały w Lexusie LS 600h.
Kolejne rozwiązania techniczne coraz bardziej udoskonalały ich wygląd i funkcjonalność, co przyczyniło się do ich rosnącej popularności.
Najprościej. LED to elektroluminescencyjna dioda, emitująca światło. Dioda ta zbudowana jest z dwuwarstwowych półprzewodników, w których pod wpływem energii elektrony przemieszczają się między warstwami. Dochodzi tam do zjawiska rekombinacji promienistej co skutkuje wyemitowaniem nadmiaru energii w postaci światła.
Pierwsze reflektory działały na zasadzie podobnej do halogenowych świateł. Snop światła był stały, a jego zakres był zależny od wyboru świateł: mijania lub drogowych. Były to reflektory bezsoczewkowe.
Od 2012 roku na rynku pojawiły się reflektory nowej generacji tzw. światła aktywne. W światłach aktywnych nie ma stałego snopu światła. Reflektor, na podstawie danych, które odbiera z czujników noktowizyjnych albo doświetla drogę, albo osłabia emitowany snop światła. Czujniki z systemu noktowizyjnego i nawigacyjnego przesyłają dane np. o rondach, zakrętach. Są to reflektory soczewkowe
Sam reflektor w obudowie ma umieszczoną ramę nośną z elektronicznym modułem sterowania. Diody od świateł mijania i drugi rodzaj diod od światła długiego (bezsoczewkowy reflektor). Reflektor wyposażony jest też w Led-owy pasek zawierający wbudowane światła pozycyjne, kierunkowskazy i światła dzienne. W niektórych modelach auta dodawane są dodatkowe diody, pełniące funkcję doświetlania drogi na zakrętach. Całość zamknięta jest w kloszu z ramką.
Zalety reflektorów LED to przede wszystkim:
Reflektory LED mogą mieć też pewne wady:
Warto dodać, że od 2011 wszystkie nowe auta, które są sprzedawane na terenie Unii Europejskiej muszą mieć światła LED do jazdy dziennej.